Uyanışlar
Bir ömürün mü geçmesi gerekliydi?
Seni bulmam icin! Bir ömürün öncesini Sensizliğe gömmek, ne için? Derin bir uykudan uyanıyor gibiyim, İçimde bir isyan, Hayatımı sorgular gibiyim, Nasıl geçti, sensiz o, zaman ? Belki öyle olmalıydı, Yaşanması gerekiyordu, yaşananlar. Belki bir ibadetti, Seni özlemekle geçen zamanlar Kadınım! sen ki, aniden çıkıp gelen, İçimdeki küllere bahar tohumları eken, Sen ki, bana tekrar sevmeyi öğreten, Ver elini bana gönül bahçeme girerken. 16.03.2010 Köln-Berlin Ahmet BÜYÜKYILMAZ |
İsyan ediyoruz düşünmeden....