İNSAN OLMAK VARMİŞ
İnsan olmaktı dost, benim meyilim
Ben bu halimden dost, memnun deyilim Ben bir beşerim dost, nerden bileyim ,,,,,,,,,,Önce aşk kazanın da yanmak varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış. Halden kalden bilmem, nerden bileyim Tabip deyilim ki, mehlem süreyim Hal ehli deyilim, şifre çözeyim ,,,,,,,,,,Önce mürşitten feyiz almak varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış. Seherde hasbühal, edeyim dedim Dostuma derdimi ,dökeyim dedim Aşkın şarabını, içeyim dedim ,,,,,,,,,,Önce nefsi terbiye etmek varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış. İzniyle dergaha, girmek istedim Dostların safına, durmak istedim Deryayı ummana, dalmak istedim ,,,,,,,,,,Önce saprı erkanı bilmek varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış. Aşkın dibeğini, döğmek istedim Vura,vura döğüp, ezmek istedim Eleyip hem de ayırmak istedim ,,,,,,,,,,Önce döğülüp ezilmek varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış. Komaniyim çok diz, çöküp ağladım Seherlerde kalkıp, HAKKA yalvardım PİRİM, medet deyip feyiz aldım ,,,,,,,,,,Mürşidi kamilden el almak varmış ,,,,,,,,,,Ondan sonra bir insan olmak varmış,,,DOST,GÜZEL DOST, AŞIK KOMANİ 2010 |
ok güzel şiir....anlamlı...ders verici.....ama en zor şey ...oda iyi insan olabilmek.....kutluyorum....ve yorumlarınız için çok teşekkürler....