Olsan
Olsan da
Zorluğa karşı severim. Olsan da Yine koşar sana gelirim. Unutmam, unutamam asla seni, Olsan da Azrail’im yine severim. Kendimi sürükledim, Zifirî karanlığa... Atmadım, biriktirdim dertlerimi; Karar verdim “dertler diyarı” yapmaya, Gönlümü. Uğraştım hep uyanık kalmaya; Gözlerimi kapadığımda, Rüyalarımda olsan da Kâbuslarım ol sonra... Başımı alan celladım ol sonra... Olsan da şimdi sen burada, Sarılıp koklar, Ve sonra da ağlardım. Sonra olsan da bir hayal, bir rüya... Terler içinde uyandığımda, Hayata küçük bir tebessümle, Baksaydım. Olsan da keşke! |