Hayatımın enzor günlerinden bir akşam üstü, hastane koridorunda yine bir hüzünlü esinti oldu ve bu satırları karaladım ve 10 gün sora hayatımda hiç unutamıyacağım o olayı yaşadım.dilerim Allah herşeyin hayırlısını versin yerinde rahat uyusun Mekanı cennet olsun.BABAM.......

GÜNEŞİN BATIŞI

Bak yine güneş batıyor
Birazdan hava kararacak .........
Hastane koridorlarında kaçıncı akşam;
Güneş hüzünle batsa’ da
Herkes umutla bekliyor,
Kapı her açıldığında bir umut doğuyor
Bir umut ediyor insan,
iyi bir haber’ mi var diye
Kapıdan çıkan görevli tebessüm ediyorsa
Daha mutlu oluyor insan
Telaş ve heyecanlı ise
Yüreğin burkuluyor birden
Kapıdaki insanlar;
Sanki kırk yıllık dost, akraba
Acılarını paylaşıyor, dua ediyorlar
Sağlık, Şifa diliyorlar birbirlerine
........
Hayatı, dostluğu paylaşmak için;
İlla hep hasta veya zorda’ mı olmak lazım ?
Aslında bu dünya hepimize’ de yeter
Kapıdan çıkan hemşire tebessüm ediyor
Yine umut doğuyor içimize
Dua ettim tüm gecelerde
Tekrar dönmeyi nasip et evimize
Sevemedim hastane koridorlarında
Ümitsiz beklemeyi.
Hiç Sevmedim Hastane penceresinden
Güneşin batışını Seyretmeyi ……………………..

18.07.2009 Saat:19,30
Mustafa AKKUŞ