Sevgili
Sitem değil...
Bir haykırış benimkisi

Sensizliği ben kadar bilsen,
Ben kadar sensiz kalsan
Bigane gönlümü belki anlardın...
Hayatın senin için sadece yalnızlık olduğunu
Senin sokaklarına sadece hasret yolculuklarının uğradığını
Ve neden senin adını sayıkladığını dallarıma vuran rüzgarın,
Anlardın...

Alışamıyorum işte
Senin olmayışına...
Senin nerede olduğunu bile bile...

Gönlümün kelimelerine nakışlamışım seni
Orada bile kalmana izin vermiyorsun.
Bana sen ne yaptın be sevgili?
Beni nereye götürdün?
Ben sensizim zaten
Bide bensiz kalınca
Ne kalırkı geriye benden?

Kelimelerin sustuğu
Gözyaşının kuruduğu yerdeyim şimdi.
Nıce bülbüllerin aşkı gelirde aklıma
Nice ferhatlara, nice mecnunlara özenir gönlüm
İbrahimi bir ateş beklerken
Senin hasretinin ateşlerinde yanar kavrulurum...
Küllerimle, seni sensiz her yere yazıyorum
Sevgili,
Ne şiirlere sığıyorsun
Nede en manalı sevda türkülerine
Sen benim gönlüme yazılmışsın
Sen şimdi benden ayrı gezip dolaşıyorsun
Ben yanıyorum

Sevgili
Senin aşkın beni hayatla tersyüz etti
Herşeyden bihaber gönlüm
Ne sensiz bir dünyam var
Nede senin ayrılığına kanat açabiliyorum
Sensiz olamıyorum be cancağızım

Kapalı bir kutu gibi bıraktın beni böylece
Ne gönlümü kimseye verebiliyorum
Nede kimseyi gönlüme alabiliyorum
Ne ettin sen bana be gülüm?
Ne yalnızlığım yalnızlık
Sadece her yağmurda seni akıtıyor gözlerimden bulutlar

Ah sevgili
Bir ses versen
En ağır kelimeler dökülse dilinden
Yeterki...

Seni sessizliğe bile gömemiyorum...
Sadece susuyorum..

Burası işte kelimelerin sustuğu an...
Senin yeniden yüreğimi ezercesine
Yeniden gözlerimde canlandığın an
Kan akıtırken gözlerimden...
Yine yüreğımdir susan...