1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1001
Okunma
ne dikili bir ağacım oldu
ne dikili bir ağaç oldum.
çöllerde ne mecnun, ne derviş oldum.
hamdım, yandım ama pişmedim.
ve yanarak öğrenilirmiş hayat,
küle döndüğümde anladım…
dereler derin, dağlar yüksek olurmuş,
ne derede su, ne dağ başında kar oldum.
asi rüzgara kapılmış, serseri bir kurşun gibi
hava akımına kapıldığımda anladım..
hayatın bir adı yalnızlıkmış,
bir adı kör kütük sarhoş olmakmış,
içmeden de sarhoş olunduğunu,
hayaller başımı döndürdüğünde anladım.
bir sevdaymış sevdaya sevdalanmak,
bir çakmak, bir kibrit, bir alev topuymuş.
umutmuş her kıvılcım,
ve hayal kırıklığıymış her umut.
hayalim kırıldığında anladım..
beylik laflar ederken bulduğumda kendimi,
her şeyin lafu güzaf olduğunu anladım..
herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
hayatı tiye aldığımda anladım..
18.03.2010 ist
Şiirin sahibi
Cevap Yaz