ÇÖP ADAMBeceriksiz bir ressamın –senin- eseriyim ben. Önce bir çocuk çizdin ,çöpten Yuvarlak bir yüz ,gülümseyen bir ağız , Birazcık kepçe kulaklar… Ve elinde çiçekler ;beklerken. Gözleri yeşil mi olsun ,mavi mi? Derken unuttun… Karanlıklarda beklettin beni ; Elimde çiçekler. Ve bir şey çizdin sol yanıma , Kocaman ,kırmızı. Her bakanın gördüğü ;ama Beklenenin heyecanını fark etmediği… Sonra bir ev çizdin sanırım, Kiremitleri boyanırken duydum . Bu sefer de unuttun ; Kapısının tokmağını çizmeyi. Dokundum,arandım… Elimde çiçekler. Anladım ki yarım bıraktın eserini. Dedim ya : Beceriksiz bir ressamın -senin- eseriyim ben. Şimdi somurtan yüzü ,solan çiçekleriyle. Birol GÜVEN |