Beni yazı,
Yazılarım da sizi kandırdı.
Dilimin özgürlüğünden nasibini aldı aşktan ölüme ne varsa.
Kelimeleri sevmek asıl günahım.
Bağışlayın düşlerimi.
Dünyanın gerçek öyküsünü ağzıma alacak kadar cesaretli olamadım.
Gerçek olduğum için de her zaman düşlerde saklanamadım.
Aslında ben hiç savaş görmedim,
Bugün yaşadığımızdan başka.

Beni utanç,
Utancım da sizi kandırdı.
Keşan sokaklarındaki bitli çocuğu süsledim kırlarla.
Her ozan kendi toprağına,benzer.
Bende sana benziyorum insanım.
Dilimin bir yanı gül gülistan, bir yanı kor ateş.
Aslında ben hiç çıplak giydirmedim.
Kendi vicdanımdan başka.

Beni yaşam,
Yaşamım da sizi kandırdı.
Pembe pastaneli aşk şiirlerini seviyorduk gençken.
Halbuki hayalimizde aşktan çok pasta vardı.
"Kol kırılır yen içinde kalır" usulü sustuk.
Pasta veren amcalardan nefret eden çocuklar büyüdü,
Şimdi büyük kentlerde transseksüel intikam alıyorlar.
Aslında ben hiç yalan söylemedim,
Kendi gerçeğimden başka.

Bir dil bin insanı anlatabilir.
Bir insan bin dilden konuşamıyor.
Her ozan kendi toprağına,benzer dedim.
Her ozan kendi insanına da benzer.
Ben de bize benziyorum.
Biraz gerçek ama çokça yalan.