DespinaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Despina, Ebubekir Kani Hazretleri ile rum kızı Despina’nın aşkını anlatır. Ancak, birebir şiirimde bu hikayeyi anlatmadım. Çünkü hikayede vuslat var. Yüreklerde gizlenen aşk, adı farketmez, ama benim Despinamdır. Üstelik vuslat yok. Belki Kani Hazretleri daha şanslıydı. Buluşmuşlardı, son gece soğuk bir kış günü, onun kollarındaydı (Despinanın son günü), ama adı bile gizlenen sevgililer, umutsuz aşklar, vuslatsız bekleyişler. Mahşerde de vuslat olmaz zaten. Bir pervane misali. ancak o da hiç değilse mumun etrafında, ateşinde yanıyor. Ya mum da yoksa, varlığını bilmek ve görememek. Yanmaya razıyız, belki pervane gibi. Ama...ama.. Saygılar.
bir damla yağmur
düştü yanağıma ıslandı, gözyaşımda bir kırık name dudaklarımda kulağımda eski bir şarkı ve eskimeyen aşkı.... Kani’nin Despina... içimde gezinen buruk sevda bir soğuk kış günü...vuslat bezm-i alemin şahidi etsiz, kemiksiz bedende kırık bir kalp ahdetmiştik ezelden ya sen geç kaldın...Despina ya ben erken geldim senden zamanın yorgunluğuna inat yüreğim yinede senin kadar genç Despina... hani bir sessizlik çöker ya geceden gecikir sabahlar sanki karanlık donar pencerede hem sabahı arar gözlerim hem korkar yüreğim uyanmak varya! uyanmak sensiz sabaha uyanık gördüğüm rüya karanlıkta gizli hayalin korkarım dağılır diye şafakta Ah! Despina... sabahlar çok uzak kapat gözlerini, yüreğine bak bırak kıskansın seni mehtap doğmasın bu gece ay olmasın sabah sensin ruhumda saklanan günah Despina... sana yazdığım kırkıncı şiir sinende saklanan inci...kırkıncı ve vuslat donuk bir kış günü soğuk bir liman, bu son gemi zaman kalmadı artık...Despina bu gemiden de inmez...Kani beklerim seni mahşerde sakın geç kalma bu sefer...Despina yakar bilirsin, beklemek vuslatı mahşerde bu son gemi...Despina bu soğuk kış günü vuslat yok artık kaderde tek ümidim mahşerde Despina... Tahsin Deniz |
Yanmış bir yüreğin baba ocağı tütüyorsa buram buram,
Aşk, elinde olan ne varsa emiyorsa dirhem dirhem
Ve izler bırakıp her bir cenahından akıyorsa,
Ardından tekrarlayıp adını, kara pencereler önünde,
En derin yerinden ıstırap çekiyorsan,
Ne doğan güne, ne batan güneşe hükmün geçmiyorsa
Ve halden anlamayan sadece gecelerse
Ve gönül tanrısına haykırıyorsan,
Aklından geçen, bu dayanılmaz saatlerde ölümse,
Nerde ne zaman birini görsen, biraz ona benziyorsa,
Nereye gidersen git, o peşinde gölgense,
Şakadan derken dalmışsan aşk bahçesine,
Labirenttesin, çıkamazsın içinden...
Bilmiyorum daha önce okudummu sizi ama okuduğum kadarıyla güçlü mkalem güzel yürek ve sevgi dolu anlamlı sözler
kaleminden kelam eksilmesin
saygılar