bilmem hatırlarmısın bir zamanlar
seninle ne coşkulu günlerimiz
vardı....
hayallerimize kavuşmak için
ne çok şey yapacaktık
önce ikimizde okuyacaktık
sen öğretmen olmak istiyordun
ben ise avukat...

güzel bir evimiz olacaktı sonra
çocuklarımız...

ömrümüzün sonuna kadar
birbirimizi çok sevecektik
ne olursa olsun
birbirimize darılmayacak
kalplerimizi kırmayacaktık

hayaller,
evet hayaldi hepsi..

ama her düşündüğümde
kalp atışlarımı sıklaştırmaya
yetiyordu...

bügün kendi kendime soruyorum
neden? ? ?
neden neydi
bizi birbirimizden ayrı dünyalara iten
belki kıskançlığımız,
belki gururumuzdu

saçmalık bunların hepsi
şimdi uyanacağım bu kabustan
yanımda canımın içi
ne oldu diyecek

ah keşke keşke ....