Gün gelir gözyaşlarını kurutursun!Ağlama Bahtın gazasından yılma Hicranın salkımlarından korkma Unutma, kalp sürura kaimdir, çile onunla nefestir Sevda, ömür sayfasında latiftir, ona haiz olan münevverdir Kalp niye ruh için umutları besleyen yegâne yetidir, şevk muhabbetindir Korkma Yeisi hüzünle yudumlama Yağmuru hatırla, dalgaları unutma Sancılar ne kadar muştu olsa da hicrana yaslanma Farkı fark ettiren feraseti anla, nedametin nidasıyla ağlama Aşkın feyzini, adamlık değerini, insanın değişken zafiyetlerini de unutma Ne vakit Halin deminde yol alsan Bilginin mürebbiliğinde akla baksan İbretin fütuhatıyla yol alarak umutla kanatlansan İdrakin bahşedilen inşirahıyla, kalbin sesinden aşkı tanısan Ruhun evvelinden, ati serüveninden kurtulup mavera için sevdayı yaşasan Bir gün Gözyaşlarının kuruduğuna Melalin duyulmayan acı çığlığında Nefesin solgunluğuna, umudun elan düş kırıklığına Her adımında yaklaştığın yalnızlığa, halini anlamayan nazarlara Hüzünle şahit olacaksın, göçmeyi sinenin temiz sayfalarında okuyacaksın Ruhun Hicran damlaları dinmeyecek İnsanlık adına zülüm bitmeyecek gönüller sürülecek Kalbin sesi hiç işitilmeyecek, hesap kul için mizana yön verecek Düşler bedelleşecek, hülyalar netleşecek, yaşamak adına ne varsa görülecek İşte O vakit hakikat celbedecek Aşk her haliyle ruhun letafetinde umutla yüzleşecek Niyet kalbinle bedelleşecek, gözyaşların elbette fayda etmeyecek İnayete hasrettiğin, fedayı nefs yaptığın, iradeyi azimeti yaşattığın gelecek Mustafa CİLASUN |