ELAZİĞ DEPREMİ
Bir gün önceden kara bulut sarmıştı
Börtü böcek karınca uyandı. Gök gürledi,şimşek çaktı. Kuşlar kıpır kıpırdı Yaban hayvanlarını telaş sarmıştı. Bir biz uyanmadık Bir de Elazığlı anlamadı. Sabaha karşı beşik gibi salladı. Büyükler Allah Allah diye bağırdı Bebeler çığlık atarak ağladı. Kiminin annesi,kiminin babası Enkaz altında kalmıştı Konuşamıyorlardı ebediyen susmuşlardı. Can derdindeydi herkes Çığlıklar tek tek susuyordu Ölenler şahadete erdi Yaralılar can telaşında kaldı. Karanlık,soğuk beraber yakaladı. Çocuklar hiç bir şey anlamadı. Kabus olmuştu toprak üstlerine. Korku dolmuştu minik kalplerine. Güneş ışığı,ana kucağı Bayramları olacaktı. Bir daha bayram yaşamayacaklar. Kahraman VARDI |