ARTIK FISTIKİYE BOYADIM EVİMİN RENGİNİ
(BU ŞİİRİMİ HER ZAMAN YANIMDA OLAN VE GÜZEL PAYLAŞIMIMIZLA YEDİĞİMİZ İÇTİĞİMİZ AYRI GİTMEYEN SEVGİLİ CAN DOSTUM AYDIN ÇENGELOĞLU’NA ARMAĞAN EDİYORUM.)
ARTIK FISTIKİYE BOYADIM EVİMİN RENGİNİ Sen giderken, Artık fıstıkiye boyadım, Evimin rengini. “ Her renkten boyadın da, Fıstıkisi mi kaldı” Tabirinle… Sen gidince, Geceler hep yirmi bir aralık, Belki pişman olur da, Dönersin diye, Kapım zemheride aralık. Sen yoksun, Artık fıstıkiye boyadım, Evimin rengini. Eşitledim gecem, gündüzümü, Seni kara terazilerde, Tartmadım. Sen gelince, Günlerim hep yirmi bir haziran, Sensin gözbebeklerimde uzayan. Kırkikindi yağmurları bekler, Toprağım susayan. Sensizliğimde, Bahçeme çim ektim. Artık fıstıkiye boyadım, Evimin rengini, Değiştirdim kendimi… |