Taht-MusallaBir rüya kadar kısaydı hayat Yaşayamadım doyasıya heyhat! Kalmadı bende bir nefes sıhhat Önümde tek bir yol adı "sırat" Uyuyup uyanamadığım o an Ardımdan ağlayan bir tek anam İşte o vakit sızladı yaram Durmayın gömün beni karasın dünyam Yükselerek omuzlardan konuldum tahtıma O vakit hükmettim yalancı dostlarıma Hepsi el pençe divan duruyorlar karşımda Artık gitmek vaktidir huzur dolu sonsuzluğa |