YALNIZLIK
Hava soğuk
Kapılar kapalı Ben içerde yalnızım Arasıra parlayan Arkada, en arkada En uzakta Yıldızım Ne dost kaldı Ne hafif meşrep ahbaplar Oysa ben burdayım Dışarda kar var Pencerem gündoğuya bakar Penceremden gündoğuya bakarım Karşı yakada Söğüdün çıplak dalları Bıçak gibi uzanır Üstüme alınırım Böğrüm acır Sancılanırım Dalda sığırcık kuşu Kanadı yorgan, döşeği kar Aslında onu saran Ateşten gömlektir Ya öldü, ya ölecek Bir kaya gibi Sağır dilsiz Kalakalmış Ne gün doğar sımsıcak Uçar gider canlanır Ne bir tüfek alır canını Öte yana boylanır Bozuk plaktır velhasıl Döner durur bu kahır |