Kutsal İsyan
Bütün heybetiyle
kükrüyor tanrı şimşek üstüne şimşek yağdırıyor kara toprağa şeytan bile çekildi kulaklarını tıkadı Toz toprak her taraf karışıyor korkudan renkleri çiçeklerin ağlıyor Mikail gördükçe yok oluşunu çizdiği resimlerin Bir köşede durmuş kızgın İsrafil işi elinden alındi diye yetişmiyor Azrail’İn nefesi ölülere. Cebrail sinmiş tanrının dibine ama söyleyemiyor tanrının dediğini tanrının kendisine Bir türlü dinmiyor hiddet zaman ile mekan durmadan yanmakta Cennet Cehennem bir olmuş dünyanın bu haline bakmakta Derken birden çekildi öfke duruldu ateş o tanrısal yürekte şeytan kızgın bir hırsla çıldırmakta ne diye?bu şeytani tavır bir baktı ki kalmamış dört kitaptan geriye bir satır Çağırdı şeytanı Affettim dedi seni Gördükten sonra ŞU İNSAN DEDİKLERİMİ... |