Efkar Güneşi
Latifçe caddelerde dolaşan efkar güneşi
Ne çok bulut yüklendiniz her an yağacak gibi, Cennet ve lal alemin adeta çağlayan dili, Yiğitçe fakat alevli yanan direniş gibi. Gönül alan eserlerinizki, derin nefes gibi, Heyecanla dinlenip emsal alınan zevk hali, Şimdi kahkahaları ahşaptan eve bırakıp, Vakarla aralıyoruz perde-i esrar gibi. |
herkes başka bir gözle bakar sevdiğine...
kimi tenha sokaklarda kapıları aralar keskin bir bıçak gibi gözleri kesen,
kimi coşkuyla gülümser hergün gelen misafire...
kimine göre olmasada olur çünkü zaten içide karanlıktır,
kimine göre ab-ı hayattır o olmazsa gönlü kurur...
gah bir ahşap köşkte karşılar onu gah çatısı olmayan bir evde...
ne kadarda cömerttir o her eve girer, bereket dağıtır efkarlı olsa bile...
enfes bir şiirdi efendim tebrik ederim...saygılar selamlar...