Kadınım
Eşime ve dünyada ki tüm kadınlara...
Kadir Mevla’m her derde, derman vermiş alemde, Müzminleşmiş derdimin ilacısın kadınım. Boranların deldiği şu virane hanemde, Yırtıkları yamayan sıvacısın kadınım. Ne zaman bedbin olup bir kenara otursam, Gönlümü yele verip, diyar diyar yitirsem, Yüreğimi azgınca dalgalarda batırsam, Hızır’ın koşup gelen kulacısın kadınım. Titrek dudağında ki ninnisin sen ebemin, Bana hayat bahşeden nefesisin bebemin, Her gün beş vakit durup huzurunda Kabe’min, Bu günahkar insana duacısın kadınım. Anlamak bir erdemmiş, iyi ile kötüyü, Açtırmayalım artık, yeter kara kutuyu, Kiremit çürük ise deler yağmur çatıyı, Şu gönlümün yeşeren ağacısın kadınım. 08.03.2010 Kütahya |