ESAS DÜĞÜMÜ YARADAN ÇÖZER...

Fokur fokur kaynayan bir şey
Gecelerin bilinmezinin dokunuşu
Kabiliyeti güçlü, gücü sınanmaz
Ham meyva değil bu olgunlaşmış belli
Gizemi taşmış ortalığa farkında olmadan
Çözene aşk olsun dedirtecek raddeden bir sonraki evre
Virane bir düğüm...
Uğrayıp da çözecek biri lazım da
Çözmeye çalışırken düğümün ilmeği olmak da var...
...

Bu mikrop yeni çıktı
Kimsenin demleyemediği uzunlukta
Sallantıdaki evin yamalanmış güçlendirme kolonları gibi
Doğal bir yanı yok, her yeni eylemde değişir
Faili meçhul, kimin başlattığı muamma
Yamaladıkça yeni bir ilmek
Çözemezsin...
Hücrelerin yetmez bebeğim
Çözmeye çalışırken düğümün ilmeği olmak da var...
...

Densiz bir müdahaleyle gelme
Gereksiz bir ilmeğin daha acısını çekecek değilim
Bilirsin güvenmem dokunuşlarına
Ellerin yumuşaktır da birden sıkıverirsin adamın ümüğünü
Nefesimi paylaşacak zerrem kalmadı
Her düğüm her bir parçamı zaptetti zaten
İdareli davranmalı bu zamanda...
Ha bir de dersen ki şu düğüme bir makas iyi gelir
O pratik çözümleri evvelce düşünmedim mi sanırsın
Düşündüm...
...
Yemek tarifine benzemez dikkat kesilme
Tarifi kısa, öz ve açık...
Bir o kadar da anlaşılmaz
Adımlarını yavaş yavaş atarsın
Duymasın kimse
Şahit olmasın düğümlerimin çözülüşüne dersin
İşte işin püf noktası bebeğim
Çözülüşü kimse hissedemez
Nefesinin çözülüşünü bir tek sen hissedersin
DÜĞÜMÜN SAHİBİ...
Sen gittiğinde başında birileri belirir elbet
Çözüldüğün anda sıcacık yüreklere
Bir ilmek de sen ekersin...
...
Uzun uzun düşünüp kurguladığın çözüm güzel
Hesaba katmadığın çözümsüzlük
Başka boyutta sıcacık birini mahvedecekse
Vazgeç!
Kurgu işte...
Şimdi diyeceksin ne bu ya?

Zamanında intiharın eşiğine gelip ailesi için direnen bir düğümün hikayesi...