başlarsın sen
sözün bittiği yerde başlarsın
dudakların suspus olduğu anda ama yine çıkarsın sen otuzuncu harf yerine kirpiklerimden sesim uçar gider sana konar iki kelimelik ömrü var tüm sevgilerim kırıldı senden düştüğümden beri masanın kısa olan ayagıyım sanki hep muhtacım diğerlerine ve sana muhtacım yeni doğan bebeğin anneye sabahın güneşe gecenin aya olduğu kadar kalamadı senden sonra sana ait olanlar hep gittiler sanki hiç gelmemişsin gibi kalakaldım ortalıkta tam düşerken kucaklıyor yalnızlık ismini fısıldıyor dudaklarıma bilmem nerelere ulaşıyor sesi neleri çağırıyor kıpırdanıyor koca gövdem sonra çıkıp gidiyor bir şeyler içimden tutamıyorum kaçırıyorum iki el arasına aldığım başımı , senden sonra avutuyorum |