yarım bütün
damlam damlam uçuyor
her gün batımında umutlarım, sevgiye olan sevgim... kendinden bir sonrakinde akıp gidiyor yeniye inat arada aklımdan da geçmiyor değil tövbemi bozmak, diyorum kii neyse boş ver. hangi çarpışta tutulacak hercaiye yüreğim hangi gözde tekrar atacak hayallerim... evet! geldim geleli bu hayata hiç gülmemişim şimdi anladım zamanın bu kadar hızlı koştuğunu aldanmışım her verilen söze sanki ben vermişiim gibi son sözümüde tuttum ve UNUTTUM... ne zaman ki vaatine ulaşmamış kırmışım kendimi varlığında yokluğumu anladım ama haberim yoktu çoktu içimde YARIMLAR fakat toplasan bir BÜTÜN etmez... |