aLıŞaMaDıM...
Bir garip hüzün çöker insana..
El ayak çekilince.. Tek başına kalırsın dünyada.. Etraf sessizleşince.. İnan bu ev alışamadı .. Hiç bir zaman sensizliğe.. Şimdi sensizlik oturyor.. Kalkıp gittiğin yerde.. Yanlızlığa elbet alışır bedenim.. Yanlızlıkla belki de başa çıkabilirm.. Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim.. Sensizlik benim canımı acıtan.. Bir derin korku düşer ruhuma.. Duvarlar seslenince.. Karanlık oyun oynar aklıma.. Gölgeler dans edince.. İnan bu ev alışamadı .. Hiç bir zaman sensizliğe.. Şimdi sensizlik dolaşıyor .. Çıkıp gittiğin bu evde.. Yanlızlığa elbet alışır bedenim.. Yanlızlıkla belki de başa çıkabilirm.. Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim.. Sensizlik benim canımı acıtan.. qeL qÖr ki öqRenemedm sensizLiqin ’b’aş harfini ’b’iLe.. AŞk.. Acıtsanda Bni. kanatsan da, sen hep kalacaksın tek harfi bile silinmeyecek olan kelimelerimin, en baş köşesinde.. |