İNSANLIĞIN IŞIKLARI
Hz. Adem: İnsanlığın büyük Babası, Havva Annemizin kocası
Tövbeyle rahmete kavuşmaktı ilk peygamberin çabası Nice günahları, şirki saklıyordu iblisin abası İki bin yıl sürdü Nebide Firdevs hasretinin sancısı Hz. Şit: Temiz bin şehir kurdu,(Hz.) Adem’in oğlu hem de halifesi Adem safvetullah Muhammet (sav) habibullah der ailesi Hz. İdris: Çokça okuyan çokça yazan odur terzilere pir olan Çeşitli ilmi kitaplarıyla geleceğe rehber olan Hz. Nuh : İlk marangoz pir büyük denizci ve ilk geminin mucidi Şükredendi, su yükseltilince önünde eğildi cudi Ulül Azma peygamberlikse, ellisinde tebliğ edildi Tam dokuz yüz elli yıl, imanıyla hep helalinden yedi Hz. Hud: Kıtlık da akıllarını başa getirmedi ad kavminin Sekiz gün sürdü afetle cezası, yerde her bir caninin Hz. Salih: Yokluk açlık sır gelince, semudlu taştan deve istedi Süt içip kestiler, ödler patladı, sayhayla yer titredi Hz. Zülkarneyn: İbrahim’in (sav) devrinde yareni hakan hem de talebesi Hızır (as) yoldaş, asya ve de Avrupa da duyulurdu sesi Hz. İbrahim (sav): Halilul rahmandır putların, zalimin akıllı düşmanı Daha çocuk yaşta iken arayarak buldu yaradanı Kabul etti rahman ve rahim o mübareğin duasını İki cihanın serveriyle dünyaya yaydı davasını Hz. Lut: İnanmadı sedumun tüm halkı şuursuzca azgınlaştı Bir gece vakti gökten başlarına yağan sadece taştı Hz. İsmail: Halilullah oğludur atamız sabreden zebihatullah Babayla Kabeyi yeniden yaptı razıdır ondan Allah Hz. İshak: Babası yüz küsur, annesi ise tam da doksan yaşında Vazifesiyse tebliğdir, hakka yürüdü yüz altmışında Hz. Yakup: Ama gözleriyle iki büklüm, dertlere hep sabredendi Allah’a yalvarıp günahları kaime af ettirendi Hz. Yusuf: Kıskançlık horlanma ve iftira kuyulardan zindanlara Güzelliği can yaktı, bollukla hükümdar oldu Mısır’a Hz. Eyup: Yokluk yara bere birde yitik aman Allah zor imtihan Kazanan o yenilense şeytan, Rabbim bağışladı bol ihsan Hz. Şuayp: Hiç biri inanmadılar Nebi’ye Meyden ve Edyen halkı Meydan okuyup davet de ettiler azap için hakkı Hz. Musa: Nilin üstünde gider bir sepet anaya dendi sen sabret Tur-i sinadan bir ses dedi insanları dine davet et Art da firavun önde deniz, Yarab sen bu müşkili hallet Deniz yarıldı, geçti Resul son an firavun umdu medet Hz. Harun: Vekil oldu nebi kardeşine birlikte ettiler zikir Rabbim önce çağırdı, hazırmış turda misk kokulu kabir Hz. Hızır: İlimli Salih kul, Yaradan’ın yerdeki daim neferi Hayırla şerri ayrıştırmaktır çıktığı her bir seferi Hz. İlyas: Davetler eyledi insanlarını uymak için Tevrat’a Rivayet olunur ki binip gitti kızıl kanat bir ata Hz. Zülkifl: Nasiplidir kısmetli hem de rahmete bol erenlerdendi Kuvvetli hem de basiretli peygamber şam illerindendi Hz. Davut: Calutun sonu talutludan geldi genç Davut’un eliyle Okudu Zebur’u halkına gür, güzel mi güzel sesiyle Zırhı kuşandı, Melik oldu halkına Kudüs’ün fethiyle Hakkı tebliğ etti o, Neb’i atası Musa’nın iziyle Hz. Süleyman: Muhteşem saraylardadır yenilmeyen adil bir komutan Orduları itaatli cinlerden ve sadık insanlardan Hz. Yunus: Yüz bin Ninovalıdan inandı ona sadece çift kişi Balık karnında peygamber yalvardı hayra ulaştı işi Hz. Lokman: Hikmetli hakim yavrusuna yazdı, etti vasiyetname Efsaneleşti sözlerini sahiplendi bilumum amme Hz. Üzeyir: Rahman için çalıştı da imanıyla öylece de yaşadı Sapkın dilinde yakıştırılanlarsa kuru iftiraydı Hz. Zekeriya: Teslim olandı, itibarlı, Meryem ananın bir yakını Sapkın zalimlerce şehit edildi, hak için aktı kanı Hz. Yahya: Çocuk yaşta hikmet sahibi, iki kitabın da hatibi Övülüp korunan namaz, oruç ve zekatlı dine tabi Hz. İsa: Yaratılışı bir mucizedir Adem’ e (as) nasılda benzer Daha beşikteyken ibretliktir, insanlara hakkı söyler Allah’tan Muhammed Mustafa’nın (sav) ümmetliğini diler Miraçta selam vermiş Efendimiz’ e o göklerde gezer Hz.: Sa’ya ve Irmıya daha nice ismi zikredilmeyenler Şüphesiz vardı her zaman insana doğru yol gösterenler Hz. Muhammed Mustafa (sav): Yüreklerde, gönüllerde, lal olan dillerde el emindir Yerde ki son peygamber tüm cihana evvellerden o ilktir Gönlümüzün sultanı Efendimiz iki cihan serveridir Cümle yaratılmış içinde yaratanın tek habibidir Müjdeleyenler haklı çıktı, geldi, şereflendi fil yılı Saygıyı görür hala, milyonlarda ondan kalan tek kılı Dürüst, en şerefli insanı Hatice anamız sevdalı Çünkü o en güzeldir dosdoğru ve en güzel ahlaklı Hira da Resule oku dendi Yaratanının adıyla Sapkınlardan gizlendi ilk zamanlar birkaç inananıyla Safa tepesinde ise tebliğ etti hakkı hoş sedasıyla Hicret etti inananlar Peygamberin kutlu davasıyla Sevr de kör oldu, düşman en son en büyük mucizedir Kur’an Medine’de açık kucaklar yoktu mümine karşı duran Yapılırken hak için savaş sevgiydi mümin de bulunan Tebliğ ettin Ya Resulullah bizdik ahirde seni duyan Yalvarıp haktan sözler alıp ta söz vermiştin ümmetine Eğer uyar isek ne mutlu bizlere senin sünnetine Yanar iken yürekler kor olup, gül kokulum hasretine Bırakma Tuğrul’u ne olur cümlesiyle kendi nefsine. |
ellerinize yureginize saglik saygilar sunuyorum saglicakla kaliniz