BEDDUA
Dilerim bir defa içten güleme
Sevincin kahrından uzun olmasın Gözünden kanlı yaş aksın sileme Neşen, keyfin tadın tuzun olmasın Sen de bencileyin avun avutul Unutmayı bilme lakin unutul Yağmurdan kaçarken doluya tutul Dört mevsim kış yaşa yazın olmasın Durma hiç üst üste sigaralar yak Sonra albümdeki resimlere bak Telefona sarıl dur ağlayarak Bir alo demeye yüzün olmasın Her yanını sarsın sonsuz bir hüzün Tebessüm etmeyi unutsun yüzün Ne kara kaşların ne ahu gözün Yüreğimde hiçbir izin olmasın Uğrunda canımdan bile caydığım Sendin cefasını sefa saydığım Şefkat bekleyerek başım koyduğum Varsın taş olsun da dizin olmasın İstersen huri ol artık kim takar Peşinden kim koşar kim dönüp bakar Dizlerime kapan yalvarıp yakar Onurun gururun nazın olmasın Umudun doğmasın faldan yorumdan Bahtın hep kararsın isten kurumdan Düştüğün bunalım dolu durumdan Bir çıkış bulacak tezin olmasın Aşkım ki sayende dar’a asıldı Sana düşkünlüğüm eski fasıldı Sevilmek sevmekmiş unut nasıldı Artık o tarakta bezin olmasın Senli yanlarından kırptım gönlümü Yerlerden yerlere çarptım gönlümü Kirinden arıttım çırptım gönlümü İstedim zerrecik tozun olmasın Bulurum elbet bir kıymet bileni Sohbeti dinlenip yüzü güleni Çekmeye değmezmiş senin çileni Kalbimde gönlümde sızın olmasın Beni özledikçe hasrete bürün Her vakit perişan biçare görün Ayağa kalkama yerlerde sürün Kudretin dermanın özün olmasın Ateşler içinde yan diri diri Damla damla eri günbegün çürü Bitimi olmayan yollarda yürü Dağlar tepeler aş düzün olmasın Sevdanın kahrını bensiz çekeme İçinden çıkarıp atıp sökeme Kimseye halini açıp dökeme Derdini diyecek sözün olmasın Yüzüne tükürsem haksızsın deme Kovsam da kapıyı çarpıp gideme Doğruyu yanlışı ayırt edeme Sağduyun hislerin sezin olmasın Ne derdin tükensin ne acın dinsin Tepe taklak dünyan tersine dönsün Ateşin küllensin ocağın sönsün Dumanı tütecek közün olmasın Sırma kirpiğini ok gördün bana Tebessümü bile çok gördün bana Her cevr-i cefayı hak gördün bana Kederde çilede azın olmasın Pişmanlık duygusu içinde kayna Hayat sahnesinde hep dram oyna Viranını vursun yüzüne ayna Kimse senden daha hazin olmasın Gonca güzelliğin sararsın solsun Kalbine benzersiz acılar dolsun Kovuya gıybete malzeme olsun Ne sırrın ne saklın gizin olmasın Öyle derbeder ol insanlıktan çık Viran et dünyanı temelinden yık Yaşamaktan usan hayatından bık Ölmekten başka bir arzun olmasın Mezarın kazılsın daracık derin Altına gömsünler toprağın yerin Bir gece yarısı ölüm haberin Müjde olsun bana hüzün olmasın Gözünün önünden Hasan gitmesin Hiç bir şey acını hafifletmesin Sabaha ereme gecen bitmesin Güneşi görecek gözün olmasın Kimse senden daha hazin olmasın Hasan Hüseyin Yılmaz |
edebi bir intizar
durağı uyağı yerli yerinde
anlam bütünlüğü mğkemmel
harikulade bir çalışma
acı tebrik edilmez tabiki velakin şiire yüreğimden tebrikler