3 MART 1992 ZONGULDAK AĞLIYORŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sen ekmeğini hırsızlık, arzızlık ,yolsuzluk, şerefsizlikle değil
Onurunla alın terinle şerefinle kazanıyorsun Allah tüm madencilerimizi korusun
Yıl 3. Mart. 1992.
Yemiştim sanki son yemeğimi. Giyinmiştim, giyinmiştim Madenci elbiselerimi. Taktım baretimi. Öptüm sevdiklerimi. Allahısmarladık. Eşim, çocuklarım, dostlarım. Maden bu, hiç belli olmaz. Belki, belki kalırım.. Sanmayınız ki sizlerden Sizlerden sanmayınızki dargınım. 570.m .derinlikte. Rızık aramak ise. Benim kaderim. Son gülücüklerimle. İnmiştim, maden ocağına. Son kez, bakınmıştım. Karanlıkta sağa, sola. Baretimdeki önümü . Aydınlatan, ışık. Şahit olmuştu. Son ayrılığımıza. 450,870.metre derinliklerde. Çalışan. 250. Madenci Candık. Aldı götürdü bizi. Ekmek parası uğruna. Ne yazıkki, Kara Elmas. Bürümüştü, Kozlu yu. 3.Mart günü hüzün dolu bir yas. Yutmuştu, gencecik Madencileri. Ne yazık ki acımasız, Karaelmas. Sığmıyordu Yanan , kavrulan, cesetlerimiz.. Ne acı ki.,Hastahane morglarına. Elveda ,dostlarımız. Elveda. Ne olur , ne olur. İyi bakınız, hemi. İyi bakınız.. Sevgili yavrularımıza SAYGILARIMLA 24.Haziran.1998 _______Şair 67______ Yüzü kara ekmeği beyaz madenci, yaralıdır her zaman yüreği, 900 nakıs derinliklerde arıyor rızkını haram hile hurda bilmez madenci Ne diyeyim, ekmeği uğruna yaşıyor, zaman zaman acılar madenci Allah bağışlasın seni sevdiklerine emekçi madenci Kelle koltukta ocağa gidiyorsun, her gün eşinle çocuklarınla vedalaşıyorsun Ekmeğinde asalet, öz ,helal kazanç arıyorsun Elleri öpülesi, yüreği sevilesi madenci Şair67 de bir Madenci oğlu seviyorum yüzü kara ekmeği beyaz onurlu madenciler sizi [ /kalin ]YILDIZLAR ÜZERİNİZE YAĞSIN MADEN ŞEHİTLERİ RAHAT UYUYUN ZONGULDAK KOZLU OLARAK UNUTMAYACAĞIZ SİZLERİ YÜZÜ KARA EKMEĞİ BEYA Z MADEN ŞEHİTLERİ |
tüm emekçilere gitsin şiiriniz..
kutlarım sevgiler