gölgeler ah o gölgeler
ne seni ne beni mutlu ederler
kapatırken aşkın son sayfasını
dönüp dönüp de hayati
mandavalligina okumak isterler

ben bu hayatın gül romanımıyım
ateşgül gibi yananımıyım
her demde yaktı beni gübreler
içimi titretir söyledikleri yalan nağmeler


gelen sever giden sever
aşk bumudur söyleyin A yüreksizler
gölgelerini ensemden çekmezler
yeni aşklara meltem olsam
ne huzur nede rahat vermezler

sildim hayatımdan değersizleri
silkeledim gözümden düştükleri gibi
izlerini siliyorum derken bugün
peşime düşmüşler yine yeniden erken

def etmeye meğilli tepinişlerden
kaçar olmuşum gülüşlerden
Yıkılmış gördüm bugun o yüzleri
inanmam dünlerimde ki düşüşleri

uykularım firari gecelere tutmuş nöbet
geçmişin hayali sanki bir nusubet
siktir ettim basimdan dumanlı aşkları
günahlar onların vebali ,dedikodularda soldurdukları güllerin ortada hali

hep isterdim ömrümce
Bir tanem olsun
binbir gönülde olsam
benim ömrüm onda solsun


bırakmazlarki seveyim
sevgim gül bahçesi olsun
güneşimin doğuşunda
kurtuluşumu göreyim

gelgit olmuş gölgelerde
Hayat sanki tusunami
boğulan sevgilerde
gönlüm olmuş ruh hani

kimisi dönek misali
saftım gafleti affet
kimisi pul kadar değersiz
kırmis ki hep sabır taşım

kırılan yanlız kalbler değil
onurumun bedeli
dökülen aşk mı yoksa
gölgelerin eseri

şimdi istersen elin ol
istersen serseri
gölgelere katıldınyaaa
sende oldun bir deli

git artık yüreğimden çek git
yoktur artık gölgelerin ,
gövden gibi hiçtir
gözlerdeki manevi değeri.