Sur
Doksan üç, Çanakkale
Ve Kurtuluş Savaşı. Ecdat her karış toprağı Şeref, namus, hak adalet emreden, İslam uğrunda korumuş. Hey uyuyan torun, Sahip çık mirasa. Vatan dediğin, Yaşamının gayesi bildiğin, İlim irfan değil mi? Yalan sözlerin çığırtkanıyım, Bir arpa boyu işlerim İnanmak ve inançsızlık arasında ağ ören Kuytularda, Kör duyguları bekleyen Kara bir örümceğim. Yalan de, Hadi; Bak gözlerimin içine. Fatih, Yattığı yerden kalkıp gelse, Yanında Ak Şemsettin Yüzleri ak evliyalar dese ki; Hey torun nedir bu ahval, Bıraktığım koca serhatten kalan bu mu? Bizim nerde sancağımız Uğrunda sefere çıktığımız Alnında Kelimei Tevhit yazan nerde Nerde müslümanlar. Ah devletlüm Dilim boğazım kurudu Cevap veriyor bak tepinen Beyoğlu, Ağlayan Ayasofya. Sen huzurla uyu; Sen devrinin hakkını veren Tekbir seslerinin çınladığı Gökkubbenin Sultanısın; Emanet alınan Halife olunan bu dünya da Elbet vardır Ehli Müslüman Değilse bilirim Yakın, Sura üflenmesi an... (Mart 2010) |