GÖNÜL(4)YİNE COŞA GELDİ
Yine coşa geldi çağlayıp akar
Gönül ırmağından sel diyor gönül Gül dudaklarından nağmeler döker Yar dilinden düşen bal diyor gönül. Mahzunlaştı yine hüsran çökünce Ahu gözlerinden yaşlar dökünce Oturup köşede boyun bükünce Fazla hüzünlenme gül diyor gönül. Aşktan çok uzakta sevgiyi bilmez Astımı suratı günlerce gülmez İki çift kelamla gönlümü almaz Olur mu? Böylesi kul diyor gönül. Elini elimden çektiği zaman Seven şu gönlümü yıktığı zaman Suratını asıp baktığı zaman Saçını başını yol diyor gönül. Güneşim ufuktan henüz aşarken İçim kavruluyor dışım üşürken Kor olup bağrıma hasret düşerken Arayıp aşkını bul diyor gönül. Girse bile karlı dağlar araya Merhem olsan seven kalpte yaraya Atılınca Mahir arka sıraya O zaman yaşama öl diyor gönül. Mahir Başpınar |
Kaleminiz çağlasın, tebrikler....ESRA