-BİR GÜZ AKŞAMINDA-
Yürüyorum saat dokuz buçuk
Sessiz bahçeli sokaklarında akşamın karanlığında yürüyorum.. Ara ara sokak lambaları yüzüme vuruyor Yalnızlığımı yarıp beni bana getiriyor Gözlerimde dört damla yaş... AĞLIYORUM... Çünkü yürüyorum Senden uzaklaşırcasına yürüyorum Biliyorum sen benim değilsin... Burnuma,caddeye çökmüş,kebap kokuları gelirken, Karşıdan karşıya geçerken biliyorum Biliyorum hiç benim olmayacağını Biliyorum nefesin nefesimde olmayacak Biliyorum tenin benim hiç olmayacak BİLİYORUM... Süzülüyorum bir ruh gibi, Akıyorum zaman gibi, Çizgi çizgi oluyorum yüzündekiler gibi... Ama yine de yürüyorum... Adımlarım birbirine giriyor Herkes bana bakıyor da içimdeki acıyı görüyor sanıyorum Umrumda olmadan yürüyorum bahçeli sokaklarında Bir güz akşamında... |
dostyeli tarafından 3/1/2010 9:06:51 PM zamanında düzenlenmiştir.