Anlatır, öğretir hayat denilen sn. şairimiz. Aklına gelmeyenleri yaşatır bazen. Yaşananlar, acı hüzün, üzüntüler pişirir. Pişirirken acıtır yüreği. Lakin bazen de ateşler de kavrulurken, hüznün ayrı bir huzur olduğunu da öğretir. Yüreğinin var olduğunu anlatır gizliden gizliye. Yüreğini hissetmeye ve iyiki varım, iyiki bu yürek betonlaşmamış, bak varlığını hissedebiliyorum dedirtir. Doğrular yalanlara karışır, yalanlar doğrulara bazen de. Tutunmayı öğretir, değer denilenlere hepten sahip çıkmayı. Onca riya, yalan dolan, hesap kitabı gördükçe. Daha bir insan olduğundan gururlanır insan. Ama yorar hepsi, tümü.. Yorulur yüreği de. Ve çekilir yüreğine limanına...
Beğeniyle okurken dizelerinizi şiir'den ziyade nesir yazısı hissini yarattı ben de.. Umarım bu paylaşıma kırılmazsınız?
Saygı ve sevgilerimle..