GÖRMEZ GÖZLEREla gözlerinde aşkın ateşi Yanmış da güzelim ben görmemişim. Gönül sarayına bir huma kuşu Konmuş da güzelim ben görmemişim. Her sabah çıkardın dilek taşına Sürmeler eylerdın kalem kaşına Sevda yağmurları yağmış başına Yunmuş da güzelim ben görmemişim. Sensizlik acısı, sen korkusunu Rüyalar bölerdi gün uykusunu Bedenden yayılan ten kokusunu Sunmuş de güzelim ben görmemişim. Bana ışık olan gözlerdeki sır Peşimi bırakmaz özlem ve kahır Gönlüme dokunan o candaki nur Sönmüş de güzelim ben görmemişim. RABATLI’nın neler düşmüş bahtına Yükselmiş melekler göğün katına Bana görünmeden aşkın atına Binmiş de güzelim ben görmemişim. Ertürk DEMİRCİ |