VE SEN GİTTİN...
Yalnızlığımın sesleri karışmaktayken günlere
Ezberlerimi bozdum ben hep dünlere Gidişine mi bu kahrediş? Yoksa vefasız gözlerin miydi gözlerime dolan İçimdeki boşluğun yankısında kayboluyorum Bir iz arıyorum atık zamanlardan Bıraktığın yerdeyim şimdi Ben hiç bir yere gitmiyorum... İsyanımın girdabında kaybolan aklım Kalmadı ne gizlim ne de saklım Gidişinle sönen umutlarım Ne dün var,ne de yarınlarım Sen de ben gibi kaldın yarım Dahil miydi tüm sevdalara ayrılık Artık sonsuz sevdalara inanmıyorum... Gözden çıkardığım en büyük servetimin, Acısını hisseder derinden,tüm zenginliğim... Susar kelimeler Eksilir cümleler Yok ki seni anlatan tek bir hece Artık sana hiç şiir yazmıyorum... Sevda adına ne varsa Kor mu ,yangın mı? Hasret mi,vuslat mı? Acıtamıyor hiçbiri canımı Kanıyor gizli yaralarım Yokluğuna muhtaç sancılarım Düşmüşüm en siyahına gecelerin Artık gecelere de sığınmıyorum... Hangi hatıra daha yakın? Hangi sonbahar daha hüzünlü? Döküldü mü son yapraklar? Aylardan neydi? Hangi mevsimdi gidişin? Kış mı,bahar mı? Bakmıyorum hiç takvimlere Artık yılları da saymıyorum... Yarına uyanmak için Mühim bir sebep arıyorum Giderek uzaklaşıyor varlığın... Uykularım gecelerde darmadağın Artık hiç bir sabaha uyanmıyorum... 27/Şubat/2010 |