Kahve Falı
Sen hızla geçip giderken
Görmediklerindi alnıma yazılan Bir kahvenin telaşla Porselen fincana çizdiği Kaderimden okuyordu seni Başı bağlı Tek gözünde görme kaybı olan Nazife abla Sen çıksan da çıkmasan da Bir boşluğu işaret ediyor Aha bak kız orada işte, İsminin baş harfi çıkmış Gördün mü? Diyordu... Islığını bohça yapıp, Denizleri yara yara, Öfkesinden köpürerek giden Vapur da biliyordu dönmeyeceğini, Ben de... Ama ümit bu ya, Her hafta kuruyemişçide çektirdiğim Kavrulmuş kahvelerde adını ayıklardım... Bulduğum bütün çiçeklerin Yapraklarını yolar, Sevmiyor çıktığında ayıplardım... Kederden midir bilmem, Sardunyalarım bile teneke kutuların içinde Toprağıyla paslanırdı... Her yeni güne seni tanıştırırdım Bir önceki gün seni kıskanırdı... Herkes yabancıyken sana Bir tek kahve telveleri çok iyi tanırdı... Nazife abla da çok iyi bilirdi dönmeyeceğini Ben de... Gözümdeki yaştan korkar, Falı hep dönecek diye kapatırdı... Elif SEZGİN |
nazife ablayı bulsamda bi falıma baksaydı:)))
kutlarım....