isimsiz bir duygu
Uzaktan bana bakıyordu sanki , o her baktıgında içime bir ürperti giriveriyordu
anlam veremedigim bu duyguıydu bu , kimileri aşk diyordu buna ama Ben aşk olmadığını biliyordum yada bugüne kadar hiç aşık olmadıgımdanmıdır bir ad veremem bu hisiyata çözümleyemedim bir türlü Sanki 6. dereceden bilinmeyen bir denklem gibi Sanki bir çocugun beli belirsiz bir tebesümü gibi İçimde sanki kelebekler uçuyordu, her bir yana Sanki bedenimi alıp götürüveriyorlar uzaklara Acaba o da aynı şeyleri hisediyormuydu bana karşı Onun yüregindede benimkisi gibi küçük küçük kelebekler varmıydı Gitsem şimdi yanına söylesem hisetiklerimi ne söylerdi Saçmaladığımı düşünüp gülermiydi bana yoksa ... Hani bir kış akşamı dolaşırsınız ya sokaklarda lapa lapa kar yagarken üzerinizden bir süre sonra iliklerinizde hisedersiniz ya sogukluğu o an hemen kaçıverip eve gelirsinizya ve sımsıcacık odun sobasının etrafında bir kaç dakika beklersinizya öylece işte o an hisetiginiz duygu gibi biraz Ama hayır Zannetmiyorum çunku o duygu sıcaklıgı hisetiginiz andan 10 dk sonra uçuveriri ama benimkisi öyle degil Bu kadar basit olamaz Hani bir şarkıda bir söz geçer ’anlamsız bir fırtına başlar hayatımda’ öyle gibisinden işte kararımı verdim sonuu ne olursa olsun gidip anlatacağım herşeyi tüm duygularımı apaçık beyan edecem ölüm yok ya ardında kaybedenler hep cesaretsizligin kurbanları değilmiydi sevdiklerini ellerinden kaçırmalarının bir sebebide hisetiklerini söyleyememelerinden değilmiydi evet iyice düşündüm artık gidiyorum işte ................. Söyledim herşeyi ...biran durdu ,hiç birşey anlamamış gibi baktı yüzüme Sanki bir an bir tebesüm eti ve uzaklaştı ansızın Nereye diyemedim donup kalmıştım öylece dilimi yutmuştum sanki O gittikçe yüreğime sanki ateşle kızartılmış bir demir parçası saplanıyordu Gitme diyemedim belki sesli olarak ama yüregim sanki zincirlemek istermişcesine tutuveriyordu onu Tüm zincirler en zayıf halkasından başlayarak kırılmaya başladı tek tek etrafıma baktım bir an dengemi kaybetim sanki herşey zifiri karanlıga büründü Aglamaya başladım düşüverdim birden oracıkta ağladım ağladım ağladım... :( |
canım kardeşim;hayatı ne anladıgımız gibi nede yaşamak istedigimiz gibi yaşıyoruz..geleni kabul görüp öyle yaşamaktan başka çaremiz yok sanırım..
sevgiler bırakıyorum gönül sayfana..