Mücadele edemiyorumSaflığımdan sıyrılamıyorum Herkesi kendim gibi görüyorum Feleğin darbesinden kurtulamıyorum Yenik düşüyorum mücadele edemiyorum Her kez gibi olamıyorum Kırıcı kelimelerden kaçınıyorum Kelimeleri cımbızla ayıklıyorum Yaranmak için yalakalık yapamıyorum Elimi kolumu kırdılar Mutluluğu bana yakıştırmadılar Nefes aldığım çok gördüler Yaşamım altüst oldu Ruhum bedenimde patlar oldu İyi günde dostun çok Düşmeye gör tekme vuran çok Vallahi ’’Allah’tan başka SIĞINACAK kapım yok Yaşamak cehenneme oldu Akıl hastanesi adresim oldu HAVVA KALKAN. 24.02.2010 |
İnsanlar sıkıntı ve özlemlerini dışarı vurdukları oranda yaşama daha sıkı bağlılık gösterecek, yaşamın gerçekliğini tam olarak kavrayacaktır. Üzüntüler de, mutluluklar da yaşamakta olan insan içindir. İnsan, bazen geçmişteki olaylardan kendini söküp alması ve yaşamını yeniden inşa etmesi, geçmişteki bütün olanları unutup, hayata yeniden başlamalı. Daha önce yaşanan olumsuzluklara rağmen, mutluluğu yakalamak için savaş vermeli insan. Duyarlı yüreğinizi ve paylaşımınızı kutluyorum. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet YURDAER