senden sonrası
umutsuzluğumun içinde sevdim seni
karabasan gibi çökerken yüreğime acılarım senin sevgin güneş gibi doğdu dünyama çaresizce uzanan ellerimi tuttun gönlüme sevgi kırıntılarını yerleştirdin bambaşka alemlere sürükledin beni sonra... sonra ey sevgili... amansız bıraktın elerimi önce ellerini sıcaklığını yitirdim... sonra eşşiz yanlızlığı armağan edip çekip gittin gelişin gibi oldu gidişin sessiz ve derinden... yanlız ve kimsesiz geceler teslim ettim yüreğimi bir seni sakladım gülüşlerime... |