Geceyi Kaldır Omuzlarımdan
Gel kaldır geceyi omuzlarımdan,
Ağrılar fışkırır değdiği yerde, Bir kovuk örmüşüm yalnızlığımdan Sensizlik boşluğu bakar içerde Gel kaldır geceyi omuzlarımdan, Abanır gövdeme koca gökyüzü, Altında ezilir, kanar yüreğim. Sırıtır karşımda geçmişin yüzü, Kaybettiklerine yanar yüreğim Abanır gövdeme koca gökyüzü. Külümde ararım kaybolan beni, Yakanlar keyfine bakadursunlar, Tutamam, maziden sarkan gölgeni, Gerçekler hayali yıkadursunlar, Külümde ararım kaybolan beni, Her kaçış, bir acı dalı uzattı, Tutunabilecek başka neyim var? Yaşam, beni bana böyle tanıttı, Varlık varlığımı başından savar, Her kaçış, bir acı dalı uzattı, Kahır gönderine bayrak çekerim, Yokluğun cehennem, varlığın sırat, Ömürsüzlüğümle ömür sürerim Dibinde selama durur hatırat, Kahır gönderine bayrak çekerim, İnsan ne değilse o olmak ister Ben seni isterim; gel de çöz bunu, Arala geceyi, yüzünü göster, Başka türlü gelmez hasretin sonu İnsan ne değilse, o olmak ister. Gel kaldır geceyi omuzlarımdan, Çok ağır geliyor sensizlik bana Bir kovuk örmüşüm yalnızlığımdan Şiirden taht yaptım içinde sana Gel kaldır geceyi omuzlarımdan, Osman Velioğlu |
offf bu ne güzel şiir başlığı böyle
yorum yazmakta birazcık gecikmişim.