Oğlun babaya isyanı
Mezar taşı bile olmayan bir hayat yaşadın
Yerlerde sürünüyor bedenin Ne dua okuyanın var nede ziyaretçin Neden çalmadın baba Baban sözde şehit olmuş yirmisinde Çanakkalede Ne sen babanı gördün ne de ben seni Annen mi bir dilim ekmeğe evlendi Neden avuçlarını yalancı dualara açıp kahraman olmadın baba Bak çocuğun bile isyan ediyor yırtık ayakkabılarının başında Ne çiftliklerin var nede makam mevkii Bir onurun varmış onu da ilk arkadaşların çiğnedi Adamlığın fazilet olduğuna neden sende inandın baba Bak değeri eksilenler baş oldu değerlenenler ayak Olmayan mezar taşında yalnızsın şimdi Birde miras bırakmazmısın sendeki değerleri bedenime Başarısızım sanıyorlar içimdeki adamlığı görünce |