MENDİLİME KAN DÜŞTÜ
çorak topraklarımda biten gülbister
ben sana erguvanlarla gelmek isterken kesiverdi yolumu mor kardelenler. yüreğime sızın mendilime kan düştü.. aşiyan kalbimin, gül tomurcuğu tılsımlı pırlantasın ebruli yüreğimin. beşinci mevsimin süt beyaz kardeleni bağıma ateş düşüp solunca lalezarlar yüreğime sızın mendilime kan düştü. pırlantası sensin bakır kalbimin denizde mercan olsam incisi sensin nadide şah esersin rabbin imza attığı lekesiz laura bir bakire meryemsin dedim veya diyeyim gülüm gülbister sandukamda kırk bohçanın içinde anamla bir sen kaldın sevdiğim vatanım özüm Erzurum’un adına ekmekte tus suda zemzem adına zifiri gecelerde gözden düşen adına allahın ilk yemini <kalem > adına hasret düşüp kasvetleşince kalp soluverdi yüreğim mesken tuttu zemheri yüreğime sızın mendilime kan düştü kan düştü medilime mendilime kan düştü VERTES / BURHAN HALİD KOŞAN not:bu şiir ilk olarak www.gonuldasforum.com/ - 7k forumda yayınlanmıştır |
NURULLAH GENÇ DÜŞTÜ AKLIMA
STİLİNİZ ONA ÇOK BENZİYOR
TEBRİKLER