Mutfakta oturuyordum ve bir konuyu derinlemesine düşündüğüm bir andı. Daldırmıştım, bakışlarım yanımdaki duvarda sabitleşmiş, fayansın üzerinden yansıyan ışık adeta hareketlenmiş, dans ediyordu. Bir an oldu, herşey durdu, ama duvardaki ışık durmadı, sanki benimle konuşmak ister gibiydi. İşte o an bu sözler dökülmeye başladı........
Şiir formatına her nekadar uymasa da bu sözleri ben hep şiir olarak algıladım, düşündüm ve okudum. O yüzden şiirlerin arasında yayınlıyorum. Saygılarımla

Duvara sordum; “sen kimsin?” Dedi ki ben senim.
Taşa, toprağa sordum; “siz kimsiniz?” Dediler ki biz seniz.
Kendime sordum; “ben kimim? Dedi ki; onlar sen,fakat sen onlar değilsin”
Sende bir kalp var, onlarda yok, nerden geldi bu toprağa bu hisseden kalp.
Onda ateş yok sende var, nerden geldi toprağa bu yakıcı ateş?
Peki dedim bendeki bu fark ne? Dedi ki; “emanet”.
Dedim ki emanet gittiğinde ne olacak? Dedi ki; “ben olacağım.”
Dedim ki ya ben ne olacağım?
Dedi ki; “hiçbir farkın kalmayacak, toprak.”
Dedim ki sana ben desem? Dedi ki; “dilinin gücü yetmez.”
Dedim ki nasıl konuşmak lazım? Dedi ki; “kalbinle.”
Dedim ki kalp sen misin? Dedi ki; “hissettiğin anda sen olacak”
Dedim ki nasıl hissedeyim? Dedi ki; “zamandan kurtul”
Dedim ki zaman nedir? Dedi ki; “zamansızlığın içinde bir girdap.”
Dedim ki Zamansızlık nedir? Dedi ki; “onun zamanı, onun anı.”
Dedim ki o an nedir? Dedi ki; “duyulardan kurtulduğun andır”
Dedim ki bu an kâinatın içinde mi? Dedi ki; “kâinatta senin içinde”
Dedim ki sen benim içimdesin. Dedi ki; “o da benim içimde”
Dedim ki hangi yönden geleyim? Dedi ki; bütün yönlerden kurtul”
Dedim ki nasıl? Dedi ki; “gözün kapalıyken görmelisin”
Dedim ki akıl bunu kabul eder mi? Dedi ki; “akıl seni yavaşlatmak için var.”
Dedim ki aklıma gelenler nerdendir? Dedi ki; “kalbine gelenlerin olduğu yerden”
Dedim ki iyileri anladım ya kötüler?
Dedi ki; “hepsi de onun hizmetindedir. Dünya zıtların tecellisiyle şekil kazanır.”
Dedim ki kötü nedir? Dedi ki; “kötü senin zihnindir.”
Dedim ki iyi nedir? Dedi ki; “İyi de senin zihnindir”
Dedim ki dünya nedir? Dedi ki; “o da senin zihnindir.”
Dedim ki zihinden kurtulmak yönlerden de kurtulmak mıdır?
Dedi ki; “kendinden kurtulmak, prangaları kırmaktır.”
Dedim ki aklı ne yapayım? Dedi ki; “onu teslim al”
Dedim ki teslim alma kudreti benden midir? Dedi ki; “o da sana verilenlerdendir.”
Dedim ki aklın gücünü aşmak zor? Dedi ki; aşkın gücü her şeyi yener.”
Dedim ki sevmek benden midir? Dedi ki; “sana verilen en büyük lütuf?”
Dedim ki Peki ya nefret ve günahlar? Dedi ki; onlar da lütuf.”
Dedim ki ya uzaklaştırırsa beni? Dedi ki; “uzaklaşmak aşkın doğuşudur.”
Dedim ki aşkın doğumu zahmet ve ayrılıkta mı gizli?
Dedi ki hepsi müşahede için var.
Dedim ki müşahede zevki nedir? Dedi ki dünyanın bütün zevklerinden fazla
Dedim ki nasıl müşahede edelim? Dedi ki ayrılık acısıyla olgunlaşınca
Dedim ki ayrılık acısını nasıl yaşarız? Dedi ki müşahede tefekkürüne varınca
Dedim ki müşahede tefekkürü kolay mı? Dedi ki korkmadan yürürsen
Dedim ki korku nedir? Dedi ki hazinenin kapısını koruyandır
Dedim ki ben korkuyorum. Dedi ki korkmamayı öğrenmelisin
Dedim ki ya çık git içimden ya beni teslim al.
Dedi ki korku da benim, aşk ta ben, teslim alacak da ben teslim edecek de ben.
Dedim ki bana susmak düşer.
Dedi ki; ha şunu bileydin.
Almuti