ARAMIZDAKİKoltuğun altında kalakalmış Bir böcek cesedi gibiyim Ne hissedebilirim yokluğumu Ne de unuttuğum varlığımı O kadar zaman adımlarına dayandığım İçinde hikayerimi barındırdığım Ellerim ayaklarım şimdi ceplerimde Süzülüyorum korkmuş bir yolun üzerinde Ama sen anlamassın ellerimin öyküsünü Üstünde bırakacağım tek his Yüzeysel düşüncelerinden gelen Acımasız duygu katili bir bulantı Sen son gecemsin,sen karasın Benimse her tarafımda kopkoyu griler Ellerinin kokusu sinmiş Bembeyaz bi peçete kefenim Tam tersi bi çöplük de mezarım olur.. |