düzen..
içsel temaslarda boğulmak en sığ yerinde kalbin
uçurumlarda imgeler savaştırarak çalınan ilk kapıda kendi egosuyla karşılaşmak insan oğlunun ve göz yummak bir yerinde zamanın o adına ölüm dedikleri nefes eskitmek amansız çıkar dünyasında kendine yabancılaşmak ve yabancılaştırarak tüm deprem çocukluğunu çamurda yürümek ama kirletmeden düşlerini ama gerçeklerden kaçamamak feda ederek hayallerini her hangi bir hüzünün yüzüne gülmek ve sövmek dün dünyaya çok katlı bir binanın çatısında içindekileri söndürmek dışındakiler yüzünden ah kaçınılması güç dertler merkezinde ham sevgiyi işlemek aşksız bir yürekte ve kalbi sanayileştirmek sömürü düzende ürettiğin kadar satmak insani değerlerini gülüşünü ipotek vermek hayasız sistemde ...ve gitmek artık düzende |