Ayrılık.
Bu gecede dökülüyor kelimeler Gönül defterime.
Bir gece daha çaldım Ömür defterimden. Yarınlar ne olacak bilmiyorum.. bildiğim tek şey; yarınların seni bana geri getirmeyeceği. Susuyorum susmalarına. bozma suskunluğumuzu Konuştukça, gözlerimiz kanıyor.. Gözlerimiz kanayacağına. Dudaklarımız sussun. Ey gözlerini yeni aşklara çeviren kız. Ey gözlerimi, bahar yağmuruna satan kız. Neden sadece bana nan/körsün? Ayrılık ne kötü birşey. Bir otobüs durağına asıyorum bütün Umutlarımı. Giderken, Ömrümün yarısınıda aldın yanına. Güneş bile benim için doğmuyor Sen yanımda olmayınca.. İçimde son kalan, içime sinmeyen gidişindi. Koskaca Ömürden geriye kalan; bir avuç Özlem. Bir sokak çocugu kadar Kimsesizim şimdi. Bir sokak çocugu kadar masum.. ve Caddeler Kirli.. Ardında ne bıraktığını biliyor musun? anlatmama izin ver; [A]rkası gelmeyen ağlamalar, [Y]arınlara ait umutsuzluklar, [R]üzgarda savrulan ümitler, [I]rak bir yaşam, [L]abirentler içinde kurtulmayı arayan bir Adam, [I]ssız bir dağ başı yalnızlığı, [K]aranlık bir Ölüm.. |