düşlerin ağladığı yer...
.............sana yazmamla başladı herşey
mazideki yaşadıklarımız geldi aklıma sonsuzluk adını verdiğim yüreğimde sönmeyen sevdam sen geldin aklıma çakıldın mıh gibi.... kendimle yüzleşiyorum şimdi kendimi avutmaya çalışıtığım anılarımızla beraberim yüzümde ağlayan tebessümler oluşuyor zaman geçmek bilmiyor yaşamak ise anlamsız şimdi herşey yağmur altında ıslanmış gibi ben ıslak , gözler ıslak, yürek ıslak ..........özlediğim insan! güneşin sıcaklığı gibi hasretin yakarken içimi hain düşüncelere kapılıpta unutmayı asla düşünmedim seni hasretin kor alevinden bir kürekte ben aktardım yüreğime yandım! yanarken acı çekmediki bedenim bu acı, acı sayılmazdı nedensiz gidişleriinin yanında. ruhumu okşuyor yalnızlık sensizliğin girdabında boğulurken hayallerim boğulu gözlerle bakmayı öğrettin hayata anlatmak yetmiyor bazen yaşamak! Yaşamak lazım bazı şeyleri dokundurmak hasretini beyaz sayfalara satırlarıma kan akıtırken özlemin biliyordun yüreğiminde kan ağlayacağını düşlerime barikatlar kurarken amaların herşeyden geçmeyi öğrendim ama.... |