........................................................Aahh Mustafa Kemal’im, nerelerdesin!..

sevda yellerinde sallanırım aheste aheste
ömrüme adanmış kutlu düşlere
gençliğimi siper ederken ötelerde
yangınlardaki yüreğim
hep seni estirdi hilalim
kurt mertliğinde bilenen bileklerim
çıkarların belini büktü
suratlara tükürdü ülkesine sövenlere
dirençlerim, koynunda yatırdığın
velilerin, şehitlerin oldu hep
sevdasına yandığım güzel ülkem
sen ne büyük kutlu sevdasın bende...

bir kaç soysuzun satılmışlığında
ne ülkemden vazgeçerim, ne de davamdan
üç buçuk kilocuk kemiğe ’eyvallah’ diyen
kepazelikleri paye edinmiş çakalları
gözlerimin içine baka baka ihanet kusanlara
büyük andlarım vardır
beni yemende, ırakta, arabistanda, mısırda
yaşadığımız her yerde
vuranlara kinim vardır sönmeyen
kor ateşleri harlarım hergün alevlendiren
gücüm , kuvvetim artıkca
hesap günüm gelecek elbet bir gün
göreceksiniz hakkı, adaleti o gün
çünkü ben emperyalist degil
TÜRKÜM!..

işte böyle bir sevdanın kuluyum ben
sevmelerim ta nefesimin tükenişine
son damla kanımın zerresine kadar
ülkemin kutsallığına iman etmişim
bir önderin rehberliğinde
ülkeler ötesine dikilecek kutlu sancağımız
vurulsakda imkansizliklarda
yarınların güneşinde
yeniden dirileceğiz bir bir
ülkemin cennet topraklarında...