SENSİZ
Yine sensiz bir güne başladım,sensiz değil aslında bedenin yanımda değil ama ruhun yanımda
Canım sıkılıyor seninle telefonda da olsa konuşmadığım gün Hayatımdan vazgeçiyorum seninle dargın olduğumuz günlerde Ben seni ölümüne seviyorum be can özüm Aslında sen sevmeye ve sevilmeye layık değilsin Ama bu arsız yüreğime dinletemiyorum, vazgeçmiyor seni sevmekten Her şeye asi gelen bu yürek senin tek sözüne boyun eğiyor Seni dinlemekten hiç bıkmıyor usanmıyor Her kırıldığımda bir daha onu görmeyeceğim, dinleyemeyeceğim aramayacağım desem de Bir bakıyorum telefonun başında kendimi senin bir tek çağrını ya da telefonunu beklerken buluyorum Çaresizce,içimden senin duymayacağın sessiz çığlıklar atarak Hadi ara be E.S.M.E.R.İ.M deyip,sanki oyuncağı elinden alınmış çocuklar gibi ağlıyorum Aslında ben bunu hep tekrarlıyorum ağlıyorum ağlıyorum ama sonu var mı:?bu sevdanın Bunu sende bende biliyoruz ki,Yok olamazda…ben seni yinede şah damarımı kesecek kadar çok seviyorum Sevmek istemesem bile, seni ne içimde ne beynimde bitirebiliyorum üstelik bana İHANET edip dünyamı yıkmışken |
çok üzüldüm...