NELER KATLANDIM BİLEMEZSİN YÂR.
Senden ayrılalı bak ne haldeyim
Nelere katlandım bilemezsin yâr. Akıyorum boz bulanık seldeyim Nelere katlandım bilemezsin yâr. Olmuyor sabahlar, bitmez geceler, Canımı yakıyor deccal cüceler Sensiz yakamadım tütmez bacalar Nelere katlandım bilemezsin yâr. Yakarken kalbimi bu aşkın gizi Duruyor yanakta dudağın izi. Neydi böyle ani ayıran bizi. ? Nelere katlandım bilemezsin yâr. Hasretin gizlidir şu gönlüm yasta, Gönül katlandıda yüreğim hasta, Dostlar zehir sundu kalaylı tasta Nelere katlandım bilemezsin yâr. Bak şu hallerime ben ne haldeyim Akıyorum bozbulanık seldeyim Susadım aşkınla sanki çöldeyim Nelere katlandım bilemezsin yâr. Yeter artık bende usandım candan Cehennem olsanda geçemem senden Bende gelip geçtim böyle bir handan Nelere katlandım bilemezsin yâr. Zaten ben geçmişim bedenden tenden Sen yok-isen eğer hayır yok benden Bir umut beklerim şimdiyse senden Nelere katlandım bilemezsin yâr. Der DURAK’ım sana sözlerim özdür, Beni sana yakan o elâ gözdür, Sana vasiyetim üç harfli sözdür, .(( YÂR )) Nelere katlandım bilemezsin yâr. Durak YİĞİT Gönüllerin Şairi KOCAELİ |