MEĞER...
Yürürken aniden yoluma çıktı,
Alnıma yazılan kadermiş meğer… Kaşlarını çattı, boynunu büktü, O da gizli, gizli severmiş meğer… Koklamaya değer çiçek gibiydi, Bu bağın açacak en son gülüydü, Gözleri çok güzel, sevgi doluydu, Bana gizli, gizli bakarmış meğer… Koşarak gitti de kayboldu gözden, Mis gibi bir koku yayıldı özden, Cayar mı bilmem ki verdiği sözden, Hergün gizli, gizli söylermiş meğer… Pınara eğildi, dokundu dudak, Al, al olmuş yandan bakınca yanak, O kara gözlere hak mı ağlamak? Her gün gizli, gizli dökermiş meğer… Oturdu yemyeşil çimen üstüne, Bir türkü tutturdu kendi, kendine, Soramadım neden, acep derdi ne, Her gün gizli, gizli çekermiş meğer… Çok uğraştım söylemedi adını, Olurmuydu hayatımın kadını, Feleğin sunduğu aşk şarabını, Hergün gizli, gizli içermiş meğer… Necati ŞİMŞEK 12.06.2007 Necati ŞİMŞEK |
yüreğine sağlık kalemin daim olsun
sevgimle güzel bir şiirdi