Taki Sen Girene Kadar Deli Gönlüme
Tahta kalem misali kırıktı gönlüm
Ansızın sen girdin, aydınlandı ömrüm Kime baksam, kime konuşsam hep sen İplere asılsa şu başım yine dönmem ben Sen yine sen, hep sen şu gönlüme yeşeren Ebediyete kadar baki kalmalı seninle filizlenen Nehir misali akmalı artık dingin beden.. Girdaplara boğulurum ömrümün sensiz geçen tek deminde İmasız bakar gözlerim, bakmadığında gözlerine Resimler çizerim sana, bana, hayatımın her zerresine En başta sen olmalısın, adımın baş harfine yazılan Neler geldi geçti, şu kısacık ömrümüzde, solan! En sonda sen olmalısın, nefesimde, hayatımda son bulan Katre katre zaman, söz dinlemez biter Alem düşma olmuş, birbirinden beter Daha ne beklersin, tecelli bulmakta kader Acımasızca vurmuş her noktama keder Rikkatsiz olma artık bu kadar yeter.. Dağlar, ovalar aşarak gelmek isterdim sana Emelin tek olmalı; kavuşmak bana Lal olsun diller, konuşsun artık beden İhtirasla doluyum, gitmek isteme artık benden.. Gömülmüşüm toprak kokan yere Ömür varsın artık hayalde ki yere Ne beklersin gülümse yüzüme bir kere Limanlara yer kalmamış denizden iskelelere Ürkütme gönlümü artık yer aç gönlünde Mayhoş olmadım ben hiç bu kadar ömrümde Elim eline deymeli tek vücut, tek bir bedende... Bilal Yaver Ömrüme.. |