hayrettin taylan


üşüyor gel halin
ısınıyor buzulların
Neye benzersiz neye nedensiz bir ederin kaderiyim
Kederlerimde gözler açılıyor
Seni görüyor kavuşma
Yüzdüğümüz bu umman ,
umduklarımın köpüklerine beyaz
varsın aşamasın varamadıklarımız
varlığın yokluğumun aynasında kurulur
kurların denizleri kurar algılarımın dalgasına
varsın mitlerimiz epik bir ben yaratmasın
dağılsın kara düşlerin sisleri
sen varsın , düşlerimiz yeter yetim aşkıma
bu buluşmanın klavyesinde seni yazdım kendime
sonrası seninle sondan önce ütülenir
sonrası seninle önceden giyilir heveslerde
sonrası seninle günceden beklenir hecelerde
sonrası benim hikayemdi kalemi senden eklemeli
yolundayım hızım sazına tel tel
yaramın üstündeki plakasın
aşk trağinde seni soruyorlar sorgusuz polisler
aşkın asfaltında hızım hızır kadar
gidiyorum gelemediğim saklı kente
en küçük sonsuzluğa yazılmışım bir kere
sevgi memesinden süt emmişim acıkmışım sonsuz kere
sürdüm senin ruhun arabasını aşkın cennetine
Kevserlerinden içmeye geldim
Seni sonsuz sevmeye geldim